بشنو از نی چون حکایت میکند        از جدایی ها شکایت میکند

    کز نیستان تا مرا ببریده اند            در نفرینم مرد و زن نالیده اند

         سینه خواهم شرحه شرحه از فراق      تا بگویم شرح درد اشتیاق

               من به هر جمعیتی نالان شدم             جفت بدحالان و خوش حالان شدم

                      هر کسی از ظن خود شد یار من           از درون من نجست اسرار من

                               سرمن از ناله ی من دور نیست            لیک چشم و گوش راآن نور نیست

این بود شعر مولانا.امیدوارم از این مطلب خوشتان آمده باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: